Hoe de terugverdientijd van kapitaalkosten te bepalen

Terugverdientijd is een van de indicatoren die de doeltreffendheid van de economische activiteit van het bedrijf weerspiegelt. Het kenmerkt hoe goed en succesvol kapitaalinvesteringen worden gebruikt.

De essentie van de terugverdientijd van kapitaalinvesteringen

In economische analyse zijn er verschillende manieren om de terugverdientijd te bepalen. Deze indicator wordt gebruikt als onderdeel van een vergelijkende analyse bij het bepalen van de meest winstgevende investeringsoptie. Het is vermeldenswaard dat het alleen wordt gebruikt in complexe analyse; het is niet helemaal waar om de terugverdientijd als de belangrijkste parameter van effectiviteit te nemen. Het bepalen van de terugverdientijd als prioriteit is alleen mogelijk als de onderneming gericht is op een snelle terugverdientijd.

Aan de andere kant, ceteris paribus, wordt de voorkeur gegeven aan projecten met de kortste terugverdientijd.

Bij de uitvoering van een project op geleende fondsen is het belangrijk dat de terugverdientijd korter is dan de gebruiksperiode van externe leningen.

De indicator is een prioriteit als de belangrijkste prioriteit voor de investeerder het rendement op de investering is, bijvoorbeeld de keuze van manieren om failliete ondernemingen financieel te herstellen.

Onder de terugverdientijd wordt verstaan ​​de periode waarin kapitaalkosten worden vergoed. Dit wordt bereikt door extra inkomsten te genereren (bijvoorbeeld bij het plaatsen van efficiëntere apparatuur) of te besparen (bijvoorbeeld bij het introduceren van energiezuinige productielijnen). Als we het over een land hebben, dan komt de vergoeding door de stijging van het nationaal inkomen.

In de praktijk is de terugverdientijd die periode waarin de winst van de onderneming die is gedekt door kapitaalinvesteringen gelijk is aan het bedrag van de investeringen. Het kan anders zijn - een maand, een jaar, enz. Het belangrijkste is dat de terugverdientijd de standaardwaarden niet overschrijdt. Ze verschillen afhankelijk van het specifieke project en de sectorfocus. Voor de modernisering van apparatuur bij de onderneming is de normatieve periode bijvoorbeeld één, en tijdens de aanleg van de snelweg een andere.

Bij de berekening van de terugverdientijd moet rekening worden gehouden met het tijdsverloop tussen kapitaalinvesteringen en het effect ervan, evenals met veranderingen in prijzen en andere factoren (inflatieprocessen, groei van de kosten van energiebronnen, enz.). Volgens deze benadering is de terugverdientijd de tijdsperiode waardoor bij de beschouwde disconteringsvoet de positieve cashflow (verdisconteerde inkomsten) en negatieve (verdisconteerde investeringen) op elkaar worden afgestemd.