Wat is diversificatie?

De term "diversificatie" wordt meestal gebruikt door zakenlieden en zakenmensen wanneer ze het hebben over het uitbreiden van de reikwijdte van het bedrijf. De redenen en doelen in dit geval kunnen voor verschillende bedrijven heel verschillend zijn. Het woord 'diversificatie' komt van het Latijnse diversus - anders en facere - om te doen, letterlijk: anders om te doen. Diversificatie in moderne zin is dus een soort strategie, in overeenstemming waarmee het bedrijf het aanbod van goederen of diensten uitbreidt, nieuwe activiteiten organiseert gericht op nieuwe markten.

Redenen voor diversificatie

Ze kunnen gebaseerd zijn op:

- de wens om niet alleen te overleven in een moeilijke economische omgeving, maar ook om haar invloed en positie in de zware concurrentievoorwaarden te versterken;

- de vorming van overtollige financiën die het niveau overschrijden dat nodig is om een ​​concurrentievoordeel te behouden;

- pogingen om ondernemersrisico's te verminderen door ze over verschillende activiteitengebieden te verdelen;

- de mogelijkheid om meer genageld te worden dan bij een eenvoudige toename van de productievolumes.

Bijvoorbeeld, een bedrijf dat schoenen produceert, in het proces van diversificatie, begint ook tassen te produceren, omdat In deze regio hebben zich te veel concurrenten, “schoenmakers”, gevormd.

De redenen voor diversificatie kunnen echter de noodzaak zijn om te reageren op de variabiliteit van de situatie, en de logische uitbreiding van een normaal functionerende productie, en de noodzaak om mensen die bij de hoofdonderneming zijn ingekort, te voorzien van een nieuwe baan, enz.

De doelstellingen van diversificatie zijn vergelijkbaar met de redenen. Dit is dezelfde wens om te overleven, haar positie bij concurrenten te versterken, mogelijke risico's te verminderen, winsten te vergroten, enz.

Soorten diversificatie

Gerelateerde diversificatie. De definitie spreekt voor zich. Om de reikwijdte van haar activiteiten uit te breiden, ontwikkelt het bedrijf richtingen waarmee het direct of indirect verbonden is. Dat wil zeggen, het gebruikt de reeds toegepaste technologieën, retourneert grondstoffen uit de eigen productie, ontwikkelde distributiekanalen (verkoop), beschikbare productiecapaciteiten, enz. Met andere woorden, met de bijbehorende diversificatie neemt het bedrijf de voordelen die het heeft behaald in zijn vertrouwde, traditionele sfeer in gebruik.

Zo gooide hetzelfde schoenenbedrijf vroeger productieafval of gaf het af aan een andere organisatie. Tijdens de diversificatie begon het afval naar de productie van handtassen, portemonnees, brillenkoffers, enzovoort te gaan. Het assortiment breidde uit, het aantal banen nam toe, de winst nam toe.

Niet-verbonden diversificatie is het tegenovergestelde van gerelateerd. Het bedrijf "zet gedeeltelijk voet op onbekend terrein", d.w.z. Het beheersen van volledig nieuwe gebieden van bedrijfsruimte. Medewerkers beheersen nieuwe technologieën in nieuwe productiegebieden (diensten), bestuderen andere marktbehoeften. Deze vorm van diversificatie is vooral gericht op het minimaliseren van risico's (als er angst is voor het instorten van een bestaand bedrijf) en het verdienen van extra winst (als er vertrouwen is of op zijn minst hoop dat er nieuwe goederen of diensten zijn onder de bevolking).

Als gevolg van gerechtvaardigde en met succes voltooide niet-verwante diversificatie veranderen hooggespecialiseerde bedrijven in grote gediversifieerde conglomeraten, waarvan de samenstellende eenheden niet functioneel met elkaar zijn verbonden.

Een opvallend voorbeeld van niet-gerelateerde diversificatie is de oliemaatschappij Yukos, die actief bedrijven opricht die zich bezighouden met computertechnologie, lokale netwerken ontkoppelen en internetdiensten leveren aan haar divisies en externe klanten, programmeren, enz.