Hoe inventaris te bepalen

Om producten te produceren, heeft een onderneming middelen en activa nodig om economische voordelen te behalen. Om het volume van vlottende activa te berekenen, is het noodzakelijk om de voorraden en contanten op de rekeningen van de onderneming te bepalen.

Gebruiksaanwijzing

1

Voorraden zijn eigendom van het bedrijf. De volgende groepen worden onderscheiden: grondstoffen en uitgangsmaterialen, aanvullende materialen, afgewerkte halffabrikaten, afval, brandstof, containers en verpakkingen, reserveonderdelen. Als een schatting van dit deel van de vlottende activa in de boekhouding wordt hun werkelijke kost gebruikt, d.w.z. kosten voor hun verwerving, exclusief btw en andere belastingen.

2

Groepen worden gevormd afhankelijk van welke rol deze of die materiële waarde speelt bij de productie. Grondstoffen en grondstoffen vormen het belangrijkste materiële onderdeel van de goederen. Aanvullende materialen zijn hulpgereedschappen die worden gebruikt om gereedschappen te onderhouden, zoals koelvloeistoffen of smeermiddelen voor technische apparatuur.

3

Geprefabriceerde halffabrikaten zijn een ingekocht tussenproduct, dat vervolgens wordt verwerkt tot eindproducten. Samen met de bronmaterialen vormt deze groep voorraden de materiële basis van het product. Afval - dit zijn de restanten van grondstoffen die tijdens het productieproces ontstaan.

4

Brandstof, containers, verpakking en reserveonderdelen voor de reparatie van versleten uitrusting behoren in feite tot de groep van aanvullende materialen, maar worden afzonderlijk geïsoleerd. Dit komt door de kenmerken van hun toepassing. Brandstof is op zijn beurt onderverdeeld in technologisch (apparatuur), motor (transport) en huishouden (verwarming, enz.). Een container is een combinatie van voorwerpen en materialen voor het verpakken en opslaan van afgewerkte producten, evenals het gemak van transport naar de plaats van verkoop.

5

Om de inventaris te bepalen, moeten de werkelijke kosten voor elke individuele groep worden berekend. Hiermee kunt u alle productiefasen controleren, de naleving van verbruiksnormen controleren, accounts op tijd afrekenen met leveranciers, enz. Bovendien helpt een gedetailleerde analyse om gebieden en oorzaken van nutteloze overschotten te identificeren en deze tijdig te implementeren.

6

De werkelijke kosten van voorraden zijn de volgende financiële categorieën:

• betalingen aan leveranciers conform de gesloten overeenkomsten;

• betaling voor informatie- en adviesdiensten;

• douanerechten;

• belastingen per eenheid materiële waarde;

• interesse voor intermediaire organisaties;

• betaling voor bestelwagens, inclusief verzekeringskosten.