Variabele en vaste kosten van de onderneming

Kosten spelen een grote rol bij bedrijfsontwikkeling, omdat ze direct van invloed zijn op de winst. In de moderne economische wetenschap zijn er twee soorten: vaste en variabele kosten. Door hun optimalisatie kunt u de efficiëntie van de onderneming verhogen.

Eerst moet u de korte en lange termijn definiëren. Dit zal helpen om de essentie van het probleem beter te begrijpen. Op korte termijn kunnen productiefactoren constant en variabel zijn. Op de lange termijn zijn het slechts variabelen. Laten we zeggen dat een gebouw een productiefactor is. Op korte termijn verandert het op geen enkele manier: het bedrijf gaat het gebruiken om bijvoorbeeld machines te plaatsen. Op de lange termijn kan een bedrijf echter een geschikter gebouw kopen.

Vaste kosten

Constant zijn de kosten die op korte termijn niet veranderen, ook niet als de productie is gestegen of gedaald. Laten we hetzelfde gebouw zeggen. Het maakt niet uit hoeveel goederen er worden geproduceerd, de huur zal altijd hetzelfde zijn. U kunt in ieder geval de hele dag werken, het maandbedrag blijft ongewijzigd.

Er is een uitgebreide analyse nodig om de vaste kosten te optimaliseren. Afhankelijk van de specifieke eenheid kunnen de oplossingen aanzienlijk variëren. Als we het hebben over huur voor een gebouw, dan kunnen we proberen de prijs van accommodatie te verlagen, slechts een deel van de structuur te nemen om niet alles te betalen, enz.

Variabele kosten

Het is niet moeilijk te raden dat variabelen kosten worden genoemd, die kunnen variëren afhankelijk van een afname of toename van productievolumes in een bepaalde periode. Als u bijvoorbeeld één stoel wilt maken, moet u de helft van de boom doorbrengen. Om 100 stoelen te maken, moet je dus 50 bomen uitgeven.

Het optimaliseren van variabele kosten is veel eenvoudiger dan vast. Meestal hoeft u alleen maar de productiekosten te verlagen. Om dit te doen, kunt u bijvoorbeeld goedkopere materialen gebruiken, technologie upgraden of de locatie van banen optimaliseren. Stel dat in plaats van eikenhout, dat 10 roebel kost, populier elk 5 roebel gebruikt. Nu is het nodig om niet 50 roebel, maar 25 te besteden aan de productie van 100 stoelen.