Vakantie markeren zonder salarisadministratie in een urenstaat: voorbeeld

Vaak hebben werknemers situaties waarin ze hun werkplek enkele uren of dagen moeten verlaten. Dit komt meestal door onvoorziene familieomstandigheden. In dit geval staat de wet het verstrekken van verlof zonder salaris toe, bij de mensen wordt het vaak administratief genoemd. Zo'n vakantie maken is niet minder belangrijk dan betaald verlof, aangezien de juistheid van de loonberekening en de vervulling van productietaken door een werknemer hiervan afhangen. Het volgende beschrijft de gedetailleerde instructies voor het op eigen kosten verstrekken van verlof met het invoeren van gegevens in de urenstaat.

Rechtsgronden voor vakantie zonder loon

Onbetaald verlof is gegarandeerd voor alle werknemers volgens de wet (artikel 182 van het arbeidswetboek). De duur van het verlof wordt in overleg tussen werkgever en werknemer bepaald. In speciale gevallen wordt de duur van de gedwongen rust bepaald door de normen van de code:

• in verband met het overlijden van een naast familielid, een huwelijk of de geboorte van een kind - tot 5 kalenderdagen;

• werkende gehandicapten - tot 60 dagen;

• WO II-deelnemers - tot 35 dagen;

• werkende gepensioneerden naar leeftijd - tot 14 dagen per jaar;

• de ouders en echtgenotes (echtgenoten) van militair personeel, werknemers van organen voor binnenlandse aangelegenheden, de federale brandweer, douane, werknemers van instellingen en organen van het strafsysteem die zijn overleden of overleden als gevolg van verwonding, kneuzing of verwonding opgelopen bij de uitvoering van militaire dienst (dienst) taken, of door een ziekte geassocieerd met militaire dienst (dienst), tot 14 kalenderdagen per jaar.

Vakantie wordt afgegeven op schriftelijk verzoek van een werknemer met een verplichte markering in de urenstaat. De opgenomen dagen zijn niet onderhevig aan compensatie en worden niet meegerekend in de berekening van de gemiddelde verdiensten.