Wat is een consortium?

Om hun economische doelen te bereiken, nemen onafhankelijke organisaties en ondernemingen vaak hun toevlucht tot het bundelen van krachten. Dit helpt om succesvol te vechten voor het ontvangen van productieorders en deze effectief uit te voeren. Een vorm van een dergelijke integratie is een consortium.

Consortium: definitie en kenmerken

Een consortium wordt opgevat als een tijdelijke vereniging van verschillende economische entiteiten opgericht door banken en ondernemingen voor de uitvoering van grote projecten of financiële transacties.

Publieke en private entiteiten, evenals hele staten, kunnen lid worden van het consortium. Ze blijven allemaal volledig onafhankelijke onderwerpen van economische activiteit. Heel vaak treden banken die leningen aan grote projecten beginnen toe in consortia. Op het gebied van de industrie nemen ondernemingen die gezamenlijk ernstige militaire orders uitvoeren vaak hun toevlucht tot de oprichting van een consortium.

Wanneer ze worden samengevoegd tot een consortium, stellen de leden een overeenkomst op waarin ze elk aandeel in zowel kosten als baten vaststellen. Vormen van deelname aan de uitvoering van een project worden ook bepaald. Het hoofd van het consortium wordt gekozen uit de deelnemers aan de gecombineerde structuur.

Onlangs is deze vorm van vereniging wijdverbreid in de bouwsector, waar unieke en grootschalige technische projecten ontstaan ​​en het niveau van concurrentie hoog is. De oprichting van een bouwconsortium maakt het mogelijk om de betrouwbaarheid en economische efficiëntie van het werk te vergroten.

Aan het begin van de vorige eeuw waren consortia vooral overeenkomsten tussen banken en werden ze voornamelijk opgericht voor financiële transacties op de binnenlandse en internationale markten. Pas tegen het midden van de 20e eeuw verspreidde de invloed van de consortia zich tot grote industriële en wetenschappelijk-technische projecten. Met de deelname van consortia werden bijvoorbeeld veel kerncentrales gebouwd. Moderne consortia worden vaak opgericht met het doel complexe onderzoekswerkzaamheden uit te voeren.

Industrieën waar het belang van consortia groot is:

• verdediging;

• constructie;

• ruimte en luchtvaart;

• telecommunicatie en communicatie;

• computer technologie;

• biotechnologie.

Soorten consortia

Drie soorten consortia kunnen worden onderscheiden op basis van de mate van integratie van de deelnemers. In de eerste is een groot object verdeeld in een aantal onafhankelijke modules, waar het werk door elk van de aannemers onafhankelijk wordt uitgevoerd. Hier komen de mogelijkheden van onafhankelijke partners samen. Men kan spoorlijnen leggen, een ander rust elektrische installaties uit, de derde houdt zich bezig met het leggen van communicatielijnen. De mate van integratie in dit type consortia is minimaal en meestal beperkt door de vorming van toezichtstructuren.

Complexe objecten die niet kunnen worden gedeeld, vereisen verbeterde integratie en een hogere mate van samenwerking. De deelnemers van het tweede type consortium bereiden meestal samen een aanvraag voor deelname aan de aanbesteding in, verstrekken gezamenlijk bankgaranties en verzekeringen voor het project, dragen de algemene verantwoordelijkheid voor het overtreden van de deadlines en voor gebreken in de uitvoering van bouwtaken. De inkomsten tussen leden van de vereniging worden verdeeld afhankelijk van de hoeveelheid werk die wordt uitgevoerd. Dit type consortium is karakteristieker voor de Russische realiteit.

Het derde type consortium wordt meestal gebruikt in landen met ontwikkelde markteconomieën. Tijdens de duur van het project combineren de deelnemers hun uitrusting, voertuigen, werkkapitaal en arbeidsmiddelen. Deze aanpak garandeert maximale efficiëntie en intensiteit van het benutten van het potentieel van bedrijven. Een dergelijke unie lijkt in veel opzichten op de oprichting van een tijdelijke eengemaakte onderneming met een hoog concurrentievermogen en winstgevendheid.

Consortiumactiviteiten

De basis voor het consortium is een overeenkomst tussen een aantal organisaties, waaronder ondernemingen, bankinstellingen, onderzoekscentra en bedrijven. Leden van een dergelijke vereniging zijn een alliantie aangegaan en kunnen belangrijke financiële transacties uitvoeren voor de uitvoering van wetenschappelijke en industriële projecten, voor de plaatsing van effecten. Consortia dragen bij aan de samenvoeging van industrieel en bankkapitaal, hoewel deelnemers aan de gecombineerde structuren de juridische en economische onafhankelijkheid volledig behouden. Het belangrijkste doel van het creëren van een consortium is om concurrentievoordelen te behalen ten opzichte van andere marktdeelnemers.

De meest voorkomende vormen van consortia zijn:

• naamloze vennootschappen;

• eenvoudige partnerschappen;

• beperkte partnerschappen;

• verenigingen, vakbonden.

Koppelingen kunnen tijdelijk of permanent zijn. Tijdelijk consortium komt vaker voor; hiermee kunt u obligaties plaatsen en transacties op korte termijn uitvoeren zonder onnodige organisatorische inspanningen en kosten. Permanente consortia werken met effecten van grote naamloze vennootschappen en kunnen deelnemen aan grootschalige investeringsprojecten.

In veel gevallen wordt het consortium geleid door een grote bankstructuur met een breed netwerk van bijkantoren waardoor het gemakkelijk is om effecten uitgegeven door het consortium te distribueren. Elk lid van het consortium ontvangt het recht op commissie, waarvan het bedrag afhankelijk is van de mate van deelname aan de productie en financiële activiteiten van de vereniging.

Zowel grote als kleine ondernemingen kunnen lid worden van een consortium. Heel vaak hebben dergelijke onderwerpen van economische activiteit interessante ondernemersideeën, maar kunnen ze niet tot leven brengen. Het consortium wordt gewoon de structuur waar u toegang kunt krijgen tot personeel, productiecapaciteiten, financiële middelen. In een consortium zijn projecten met een hoge winstgevendheid mogelijk.

Consortiumbeheer en verantwoordelijkheidsdistributie

De leden van het consortium kiezen uit zijn leden een leider die de activiteiten van de vereniging coördineert en zijn belangen behartigt voor andere deelnemers aan economische activiteit. Het hoofd handelt strikt binnen de hem gegeven autoriteit, maar de verantwoordelijkheid voor verplichtingen ligt bij alle deelnemers aan het consortium, rekening houdend met hun bijdrage aan de totale levering. Verschillende aansprakelijkheidsopties zijn mogelijk, waaronder hoofdelijke aansprakelijkheid.

Elk van de leden van de vereniging presenteert aan het management zijn voorstellen voor de activiteiten van het consortium, waaruit een gemeenschappelijk systeem van leveringen, werkzaamheden of diensten is samengesteld. Als de consortiumdeelnemers een bepaald deel van het werk uitvoeren, nemen ze het bijbehorende financiële risico op zich.

Contracten gesloten tussen consortiumdeelnemers kunnen voorzien in gezamenlijke investeringen en andere vormen van samenwerking. Relaties kunnen in dit geval niet worden geformaliseerd door één overeenkomst, maar door een aantal verschillende soorten overeenkomsten. De overeenkomst bevat mogelijk geen specifieke voorwaarden die essentieel zijn voor toekomstige transacties van het consortium, maar in dit geval heeft een dergelijk document rechtsgeldigheid.