Hoe de elasticiteit van de vraag te vinden

De consumentenvraag bepaalt het aanbod van goederen, omdat het hun eigen behoeften zijn die kopers ertoe aanzetten om te betalen. De dynamiek van dit fenomeen wordt bepaald door vele factoren, daarom is het bij veranderingen nodig om de elasticiteit van de vraag te vinden.

Gebruiksaanwijzing

1

Er is een welbekende uitdrukking “Vraag creëert aanbod”, die in drie woorden de marktverhoudingen van producent / consument weergeeft. Hoe meer de koper nodig heeft, afhankelijk van modetrends, de wens om de voortgang te volgen, zijn eigen esthetische en fysieke behoeften, enz., Hoe meer producten de onderneming produceert. En omgekeerd, zodra de vraag daalt, proberen productiebedrijven over te schakelen naar een ander product of het assortiment volledig te veranderen.

2

Om veranderingen in de vraag op te volgen en vooraf te berekenen, moet u snel een economische analyse uitvoeren, met name de elasticiteit berekenen. Onderscheid de elasticiteit van de vraag door prijs, inkomen en kruiselasticiteit.

3

Er zijn verschillende factoren die van invloed zijn op de beslissing van fabrikanten om de prijs te verhogen of te verlagen. Dit is het verschijnen of verdwijnen van concurrerende goederen of vervangers, het wisselen van seizoenen (voedsel, kleding, sportaccessoires, etc.), houdbaarheid, etc. De prijselasticiteit van de vraag wordt op twee manieren berekend in de vorm van coëfficiënten: punt en boog.

4

De puntmethode houdt in dat u de prijs van het begin van de periode en de vraagfunctie kent, evenals de regels voor differentiatie. De elasticiteitscoëfficiënt is gelijk aan de wiskundige relatie tussen twee grootheden: E = F '(x) • x / F (x), waarbij: x de prijs is; F (x) is de vraagfunctie op prijs; F' (x) is de eerste afgeleide van de vraagfunctie.

5

Boogelasticiteit kan alleen worden gevonden als u beschikt over gegevens over prijzen van de begin- en eindperiode en de bijbehorende productievolumes. In de grafiek van de vraagfunctie ziet u een boog die wordt beperkt door deze waarden, vandaar de naam. De formule van boogelasticiteit is dus als volgt: E = (V2 - V1) / ((V2 + V1) / 2): (P2 - P1) / ((P2 + P1) / 2), waarbij: V1 en V2 volumes zijn producten aan het begin en einde van de boog; P1 en P2 zijn de begin- en eindprijzen.

6

De elasticiteit van het inkomen wordt niet bepaald door prijzen, maar door het inkomen van de koper. Deze waarde is afhankelijk van het welvaartsniveau, de mate van behoefte (luxe of benodigdheden), etc. Deze elasticiteitsindicator wordt bepaald door de verhouding van het volume van goederen en inkomen: E = (V2 - V1) / ((V2 + V1) / 2): (D2 - D1) / ((D2 + D1) / 2), waarbij: D1 en D2 - inkomen aan het begin en einde van de factureringsperiode.

7

Het is moeilijk om een ​​uniek product op de markt te vinden. In de regel heeft iedereen een analoog of een complementair product dat er nauw mee verwant is. Zo worden boter en margarine door elkaar gebruikt en vullen een computer en een computermuis elkaar aan. Een verandering in de prijs van een van deze producten zal onvermijdelijk de vraag van de andere beïnvloeden, dit wordt kruiselasticiteit genoemd: E = ∆V / ∆P • P / V, waarbij: P de eenheidsprijs van één product is; V is het vraagvolume van het tweede product.