Hoe het rendement op eigen vermogen te berekenen

Rendement op eigen vermogen is de belangrijkste indicator voor de effectiviteit van een onderneming. Net als andere indicatoren voor winstgevendheid is het een relatieve waarde en bepaalt het het rendement op het eigen vermogen.

Gebruiksaanwijzing

1

De indicator voor het rendement op eigen vermogen kenmerkt het bedrag aan winst dat de eigenaren van de onderneming ontvangen op het door hen geïnvesteerde kapitaal. Het wordt berekend als de verhouding tussen de winst die ter beschikking blijft van de onderneming, vermenigvuldigd met 100, tot het bedrag van het eigen vermogen (deel III van de balans). De dynamiek van deze indicator zwaait met het niveau van de aandelenkoersen van het bedrijf en toont de kwaliteit van geavanceerd kapitaalbeheer.

2

Als we het rendement op eigen vermogen vergelijken met het rendement op activa, kunnen we de effectiviteit van de onderneming bepalen aan de hand van financiële hefboomwerking (leningen en leningen). Rendement op eigen vermogen stijgt als het aandeel van opgenomen fondsen in het bedrag van gegenereerde activa toeneemt. Het verschil tussen rendement op eigen vermogen en rendement op totaal vermogen is het effect van financiële leverage. Met andere woorden, dit is een verhoging van het rendement op eigen vermogen door het aantrekken van opgenomen geld (krediet).

3

Bij het analyseren van het rendement op eigen vermogen gebruiken ze een dergelijk concept als hefboomwerking. Het vertegenwoordigt het aandeel aangetrokken financieringsbronnen in het bedrag van de activa van de onderneming. De verhouding tussen bronnen van vastgoedvorming zal optimaal zijn als een verhoging van het rendement op eigen vermogen wordt verzekerd samen met een aanvaardbaar bedrag aan financieel risico.

4

Daarom is het soms raadzaam voor de organisatie om geleende middelen (leningen) te gebruiken, zelfs als het bedrag van het eigen vermogen van de onderneming voldoende is om het onroerend goed te vormen. Dit is te wijten aan het feit dat het effect van het gebruik van geleende fondsen, uitgedrukt in de groei van het rendement op het eigen vermogen, hoger kan zijn dan de rente op het gebruik van deze fondsen.